کد مطلب:40483 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

گنجینه پرسمان » تاريخ و سيره

آيا موقع نزول قرآن، قرآن به صورت قواعد قرآني نازل ميشد؟ براي مثال، در كلمهاي كه بايد ادغام شود، آيا فرشته آن كلمه را با ادغام براي پيامبر6 ميخواند؟

پيش از پاسخ لازم است به يك نكته مهم توجه شود و آن فرق قرائت و الفاظ قرآن است. همة الفاظ قرآن به يقين از جانب خداي متعال بر پيامبر6 وحي شده است، ولي اين مطلب بدين معنا نيست كه پيامبر6 الفاظ را به گوش خود شنيده باشد. خداي متعال و فرشته واسطة وحي ميتوانند به گونهاي ناشناخته الفاظ قرآن را بر قلب پيامبر6 القا كنند و پس از آن پيامبر6 با قرائت صحيح آن را بر زبان خويش جاري سازد; چنان كه خداي متعال ميفرمايد: نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الاْ ?َمِينُ # عَليَ قَلبِكَ...;(شعرأ،193و194) و فَإِنَّهُو نَزَّلَهُو عَلَيَ قَلْبِك;(بقره،97) براي نزديك شدن به ذهن مثالي ميآوريم.

وقتي ما به تابلويي كه مطالبي روي آن نوشته نظر ميافكنيم، بلافاصله معاني الفاظ نوشته شده در ذهن ما جاي ميگيرد و ما معنا را ميفهميم بدون اين كه آن را با صدا خوانده يا شنيده باشيم. خداي متعال به گونهاي كه براي ما روشن نيست الفاظ را به طور كاملاً روشن بر قلب پيامبر6 القا ميكرد، و واژههاي به كار رفته در وحي از زبان عربي فصيح و روشن كه پيامبر6 با تلفظ آنها و معاني آنها كاملاً آشنا بود، ميباشد و پيامبر6 پس از القاي وحي آنها را كاملاً صحيح قرائت ميفرمود.

براي روشن شدن مطلب، مثال ديگري ميآوريم، وقتي ما لفظ كتاب را در ذهن خود حاضر ميكنيم، آن را با سبك قرائت صحيح نزد خود حاضر ميبينيم و هيچ گاه آن را با تلفظ كُتاب يا كَتاب در خود نمييابيم و در هنگام اداي اين سبك قرائت نيز اشتباهي رخ نميدهد. البته اگر مراد ما از قرائت، سبك قرائت باشد، بايد گفت قرائت الفاظ قرآن نيز جداي از الفاظ نيست.

ـ كيفيت القاي وحي بر پيامبر6 براي ما مشخص نيست و ما همين مقدار را ميتوانيم بفهميم كه پيامبر6 ميتواند از جنبههاي روحي چنين دريافتي داشته باشد. استادمعرفت در اينباره آورده است: وحي يك پديدة فكري يا انعكاس حالت دروني نيست كه براي پيامبران رخ داده باشد، بلكه يك القاي روحاني است كه از عالم بالا انجام گرفته است منتها در اين ميان چيزي كه ما نميتوانيم آن را درك كنيم ـ اگر چه يك واقعيت بوده و ايماني استوار بدان داريم ـ چگونگي برقراري اين ارتباط است. ما وقتي تلاش ميكنيم آن را درك كنيم، ميخواهيم با معيارهاي مادي كيفيت اين ارتباط را دريابيم، يا موقعي كه ميخواهيم آن را توصيف كنيم، با الفاظ و كلماتي اين ارتباط را وصف ميكنيم كه براي مفاهيمي وضع شده كه از دايرة محسوسات فراتر نرفته است.(علوم قرآني، محمد هادي معرفت، ص 29ـ30، مؤسسة فرهنگي انتشاراتي التمهيد، چ اول، قم 1378 ش.)